روضه پسران زینب شب چهارم محرم

گلهای خواهر ، گردیده پرپر                                      

شد هدیه هایی ، بهر برادر

تنها نه گلها ، بلکه فدایت                                       

دارو ندار هستی خواهر

                                 

مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

از پشت پرده ، در خیمه دیدم                                 

آید ز میدان، ای پور حیدر

بر روی دستت ، چون دسته گل                          

گلهای سرخم، در خون شناور

    مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

بگرفتی از چه ، سر را به پایین                             

هرگز نبینم ، شرم تو دیگر

گفتم نیایم ، از خیمه بیرون                              

تا که نباشد ، شرمنده دلبر

     مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

یا رب نگردد ، از مَحرم خود                                

شرمنده یک تن، تا روز محشر

روزی مدینه ، با حال خجلت                                

دیدم پدر را ، در پیش مادر

    مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

آن مام خسته ، پهلو شکسته                            

  این دستت  بسته ، سردار خیبر

این با طنابی ، رو سوی مسجد                           

 آن پشت در بود در خون شناور

   مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

آن ضربه ها که ، دشمن بر در زد                         

    در کربلا هم ، گشته مکرر

اینجا دوباره گردید نیلی                                         

 گلهای یاس آل پیمبر

   مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

گرچه برادر ، نیلو فرانم                                 

  گشته فدایت ، در پیش لشکر

      مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم