فضیلت و اعمال ماه رجب
فصل اوّل
در بیان فضیلت و اعمال ماه مبارک رجب است
بدان که
این ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت، کامل و تمامند و روایات بسیارى در فضیلت
آنها وارد شده است
1)روزه داری
از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله
روایت شده است که :
رجب ماه
بزرگ خدا است و ماهى در احترام و فضیلت به آن نمى رسد
و در این
ماه جنگ با کافران حرام است! !
و رجب ماه
خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امّت من است،
کسى که یک
روز از ماه رجب را روزه بدارد، مستحقّ خشنودى بزرگ خدا مى شود و خشم حق از او دور می
گردد و درى از درهاى دوزخ به رویش بسته میشود.
و از
حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام روایت شده است:
هرکه یک
روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب میشود.
و نیز
فرمود: رجب نام نهرى در بهشت
که از شیر سپیدتر و از عسل شیرین تر است، هرکه یک روز از رجب را روزه بدارد به یقین
از آن نهر بیاشامد.
ابن بابویه
به سند معتبر از سالم روایت نموده که گفت: در اواخر ماه رجب که چند روزى از آن مانده بود به
خدمت امام صادق علیه السّلام رفتم.
چون نظر
مبارک آن حضرت بر من افتاد، فرمود: آیا در این ماه روزه گرفته اى؟ گفتم: نه به خدا
اى پسر رسول خدا.
فرمود: آنقدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را
جز خدا کسى نمی داند، به یقین این ماهى است که خدا آن را بر ماه هاى دیگر فضیلت داده
و احترام آن را عظیم نموده و گرامى داشتن روزه داران این ماه را بر خود واجب کرده!
!
گفتم: یابن رسول اللّه، اگر در باقیمانده این ماه
روزه بدارم آیا به بخشى از ثواب روزه داران آن نایل میشودم؟
فرمود: اى سالم هرکه یک روز از آخر این ماه را روزه
بدارد، خدا او را از سختى سکرات مرگ و از هراس پس از مرگ و از عذاب قبر ایمن می کند،
و هرکه دو روز آخر این ماه را روزه بدارد، به آسانى از صراط می گذرد، و هرکه سه روز
آخر این ماه را روزه بدارد از وحشت بزرگ روز قیامت، و از سختی ها و هول هاى آن روز
ایمن مى شود، و برات آزادى از آتش دوزخ را به او عطا مى کنند.
2)بسیار استغفار کردن
اول :
از امام صادق علیه السّلام نقل شده است که رسول خدا
صلى اللّه علیه و آله فرمود:
ماه رجب
ماه استغفار امّت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزگار و مهربان
است
و رجب را
«اصبّ» [یعنى فروریزنده تر] می گویند، زیرا رحمت خدا در این ماه بر امّت من
بسیار ریخته می شود،
پس بسیار
بگویید، استغفر اللّه و اساله التّوبة
دوم :
از پیامبر روایت شده: هرکه در ما رجب صد مرتبه بگوید:
أَسْتَغْفِرُ
اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ آمرزش می خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست،
اوست یگانه، برایش شریکى نمی باشد، و به سوى او باز مى گردم.
و آن را
با صدقه به انجام رساند، حق تعالى پایان کارش را ختم به رحمت و آمرزش کند، و هرکه چهارصد
مرتبه بگوید: ثواب شهادت صد شهید را براى او بنویسد.
سوم :
نیز از
آن حضرت روایت شده: هرکه در ماه رجب هزار مرتبه بگوید:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ معبودى
جز خدا نیست،
خداى عزّتمند
پرشکوه صد هزار کار نیک براى او ثبت کند، و برایش صد شهر در بهشت بنا کند.
چهارم :
روایت
شده، هرکه در ماه رجب به هنگام صبح، هفتاد مرتبه، و در زمان پسین (شامگاه) هم هفتاد
مرتبه بگوید:
أَسْتَغْفِرُ
اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
از خدا آمرزش می طلبم و به او باز می گردم
و چون به
پایان رساند، دستها را بلند کند و بگوید:
اللَّهُمَّ
اغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ خدایا مرا بیامرز
و توبه ام را بپذیر
پس اگر در
ماه رجب از دنیا برود، خدا از او خشنود باشد و به برکت ماه رجب، آتش دوزخ با او تماس
نگیرد.
پنجم:
در همه این
ماه هزار مرتبه بگوید:
أَسْتَغْفِرُ
اللَّهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ از خداى داراى بزرگى و بزرگوارى، از همه گناهان و گنهکاریها، آمرزش می
جویم.
تا خداى
مهربان او را بیامرزد.
3)تسبیحاتی برای آنانکه قدرت بر روزه ماه رجب ندارند
در هر صورت
براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده و در روایت آمده: اگر کسى قدرت بر روزه ماه
رجب را ندارد، هر روز این تسبیحات را صد بار بخواند، تا ثواب روزه ماه رجب را دریابد:
سُبْحَانَ
الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ
الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ
منزّه است
خداى بزرگ، منزّه است آن که تسبیح جز براى او سزاوار نیست، منزّه است خداى عزیزتر و
گرامى تر، منزّه است آن که جامه عزّت در پوشید که تنها او براى آن جامه شایسته است.
4) زیارت رجیبیه (الحمد الله الذی اشهدنا)
شیخ از
جناب ابو القاسم بن روح رضى الله عنه که نایب خاص حضرت صاحب الامر (عج) است روایت کرده:
که فرمود:
در ماه رجب
در هر زیارتگاهى از زیارتگاه هاى شریف که باشى به این زیارت صاحب مزار را زیارت کن.
پس چون
وارد حرم میشوى بگو:
الْحَمْدُ
لِلَّهِ الَّذِی أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِیَائِهِ فِی رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَیْنَا
مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ
عَلَى أَوْصِیَائِهِ الْحُجُبِ اللَّهُمَّ فَکَمَا أَشْهَدْتَنَا مَشْهَدَهُمْ [مَشَاهِدَهُمْ
] فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ مُحَلَّئِینَ
عَنْ وِرْدٍ فِی دَارِ الْمُقَامَةِ وَ الْخُلْدِ وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ إِنِّی
[قَدْ] قَصَدْتُکُمْ وَ اعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْأَلَتِی وَ حَاجَتِی وَ هِیَ فَکَاکُ
رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ الْمَقَرُّ مَعَکُمْ فِی دَارِ الْقَرَارِ مَعَ شِیعَتِکُمُ
الْأَبْرَارِ وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ
أَنَا سَائِلُکُمْ وَ آمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمُ التَّفْوِیضُ وَ عَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ
فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهِیضُ وَ یُشْفَى الْمَرِیضُ ،
سپاس خدا
را که ما را در ماه رجب در محضر اولیایش حاضر کرد، و آنچه را که از حق ایشان بر ما
فرض بود واجب فرمود، و درود خدا بر محمّد برگزیده خدا، و جانشینان پرنجات بخش، خدایا!
چنان که ما را به محضر ایشان حاضر نمودى، به وعده آنها در حق ما وفا کن، و ما را به
جایگاه ورود آنان و فیض وجودشان وارد فرما، بى آنکه از ورود به خانه همیشگى و بهشت
جاوید رانده شویم، و سلام بر شما، من به قصد شما آمده ام و در خواهش و حاجتم به شما
تکیه کردم، حاجتم آزادى ام از دوزخ و جاى گرفتن در کنار شما در خانه ابدى است، هرماه
با پیروان نیکوکارتان، و سلام بر شما به خاطر شکیبایى تان، چه نیکوست این خانه آخرت،
من خواهنده و آرزومند شمایم در آنچه اختیار و تغییرش به دست شماست. تنها «به وسیله
شما» شکستگى جبران شود و بیمار درمان پذیرد،
وَ مَا
تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِیضُ إِنِّی بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ [مُؤَمِّمٌ ] وَ
لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَى اللَّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی
وَ قَضَائِهَا وَ إِمْضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا وَ إِبْرَاحِهَا [إِیزَاحِهَا] وَ بِشُئُونِی
لَدَیْکُمْ وَ صَلاحِهَا وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ وَ لَکُمْ حَوَائِجَهُ
مُودِعٍ [مُودِعٌ ] یَسْأَلُ اللَّهَ إِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْیَهُ [سَعْیُهُ
] إِلَیْکُمْ غَیْرَ [غَیْرُ] مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ یَرْجِعَنِی مِنْ حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ
مَرْجِعٍ إِلَى جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَیْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَةٍ وَ مَهَلٍ إِلَى
حِینِ [خَیْرِ] الْأَجَلِ وَ خَیْرِ مَصِیرٍ وَ مَحَلٍّ فِی النَّعِیمِ الْأَزَلِ وَ
الْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ وَ دَوَامِ الْأُکُلِ وَ شُرْبِ الرَّحِیقِ وَ السَّلْسَلِ
[السَّلْسَبِیلِ ] وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لا سَأَمَ مِنْهُ وَ لا مَلَلَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ
وَ بَرَکَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ عَلَیْکُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَى حَضْرَتِکُمْ وَ
الْفَوْزِ فِی کَرَّتِکُمْ وَ الْحَشْرِ فِی زُمْرَتِکُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
عَلَیْکُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ
و آنچه را
رحم ها بیفزاید و کم کنند انجام پذیرد، من به راز شما ایمان دارم و به گفتارتان تسلیمم،
و خدا را به شما سوگند میدهم در اینکه از حرم شما بازگردم به همراه حاجاتم و رواشدن
آنها و به امضا رسیدنشان و موفقّانه برآمدنشان و دور شدن سختى هاى آنها و به همراه
کارهایم نزد شما و اصلاح آنها، و سلام بر شما سلام وداع کننده اى حوایجش را به شما
سپرده، از خدا مى خواهد دوباره به سوى شما بازگردد، و راهش با جانب شما قطع نشود، و
اینکه خدا مرا برگرداند از محضر شما به بهترین وجه و با دستى پر، به جایى سرسبز، و
زیستگاهى خوش و گسترده و راحت و آسوده، تا رسدن مرگ و بهترین سرانجام، و جایگاهى در
ناز و نعمت ازلى، و زنگى آینده ابدى، و خوردنی هاى مداوم، و نوشیدن شراب طهور، و آب
گوارا، نوشیدن چند بار و یکبار، که از نوشیدنش خستگى و ملالى دست ندهد و رحمت خدا و
برکات و تحیّاتش بر شما، تا بازگشتم به محضر شما، و رستگارى در حکومت تان، و محشور
شدن در زمره شما، و رحمت خدا و برکت و درودها و تحیّاتش بر شما، و او ما را بس است
و نیکو وکیلى است.
5)خواندن دعای یا من ارجوه پس از نمازها
سیّد ابن
طاووس از محمّد بن ذکران که معروف به سجّاد است چه آنقدر سجده کرد و در حال سجده گریست
که نابینا شد روایت کرده که گفت: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم فدایت شود این
ماه ماه رجب است مرا در این ماه دعایى تعلیم کن که حق تعالى مرا به آن سود بخشد، حضرت
فرمود: بنویس «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم» و در هر روز از رجب در صبح و شام
پس از نمازهاى روزوشب بگو:
یَا مَنْ
أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ [مِنْ ] کُلِّ شَرٍّ یَا مَنْ یُعْطِی
الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ
یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی
إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّی
بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیَا وَ [جَمِیعَ ] شَرِّ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ
غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ .
اى آن که
هر خیرى را از او امید دارم، و از خشمش در هر شرّى ایمنى جویم، اى آن که در برابر عبادت
اندک مزد بسیار عطا میکند، اى آن که به هرکه از او بخواهد می بخشد، اى آن که به هرکه
از او نخواهد و او را نشناسد نیز می بخشد، عطایش از روى مهربانى و رحمت است، با درخواستم
از تو همه خیر دنیا و خیر آخرت را به من عنایت کن، و با درخواستم از تو همه شره دنیا
و شره آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردى کاستى ندارد، و از احسانت بر من
بیفزاى اى کریم.
راوى
گفت: حضرت محاسن (موهاى صورت) شریف خود را در پنجه چپ گرفت و این دعا را با حالت درماندگى
و زارى همراه حرکت دادن انگشت اشاره دست راست خواند، و پس از این گفت:
یَا ذَا
الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْجُودِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ
حَرِّمْ شَیْبَتِی عَلَى النَّارِ
اى داراى
بزرگى و بزرگوارى، اى داراى بخشش و جود، اى داراى عطا و کرم، محاسنم را بر آتش دوزخ
حرام کن.
6) دیگر دعاهای این ماه
اوّل:
در تمام
روزهاى ماه رجب این دعا را بخواند که روایت شده: حضرت زین العابدین علیه السّلام در
آغاز رجب در حجر اسماعیل خواند:
یَا مَنْ
یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِکُلِّ مَسْأَلَةٍ
مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ الصَّادِقَةُ
وَ أَیَادِیکَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ
عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَوَائِجِی لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ
إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ
اى که مالک
حاجات خواهندگانى، و از باطن لب فروبستگان خبر دارى، از سوى تو براى هر خواهشى، گوشى
شنوا، و پاسخى آماده است، خدایا به حق وعده هاى صادقانه است و نعمت هاى فراوانت، رحمت
گسترده ات، از تو می خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و حاجات دنیا و
آخرتم را برآورى، چه همانا تو بر هر کارى توانایى.
دوّم:
این دعا
را بخواند، دعایى که امام صادق علیه السّلام در هر روز ماه رجب میخواندند:
خَابَ
الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِکَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَکَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ
إِلا بِکَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ بَابُکَ مَفْتُوحٌ
لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ
وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ وَ حِلْمُکَ
مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ عَادَتُکَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُکَ
الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِی هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ
ارْزُقْنِی اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ
وَ اغْفِرْ لِی یَوْمَ الدِّینِ .
آنان که
بر غیر تو بار یافتند ناامید گشتند، و آنان که به کارى جز تو پرداختند زیانکار شدند،
و آنان که به درگاه غیر تو وارد شدند به تباهى رسیدند، و سودجویان دچار قحطى شدند،
مگر آنان که از فضل تو سود جستند، در رحمتت به روى مشتاقان باز است، خیرت به خواهندگان
عطا شده، احسانت براى نیازمندان گوارا است، و عطایت براى آرزومندان آماده است و روزیاست
حتى براى روگردانان از فرمانت گسترده است، و بردباریاست کسانى را که به دشمنى ات برخاسته
اند نیز شامل است، شیوه ات به بدرکاران احسان، و روشت زندگی بخشیدن به متجاوزان است،
خدایا مرا به راه ره یافتگان بدار، و تلاش تلاش گران را روزى ام فرما، و مرا از بى
خبران دورشده قرار مده، و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن.
سوّم:
شیخ در کتاب «مصباح» از معلّى بن خنیس از امام صادق
علیه السّلام روایت کرده: در ماه رجب این دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ
إِنِّی أَسْأَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْکَ وَ یَقِینَ
الْعَابِدِینَ لَکَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُکَ الْبَائِسُ
الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاکَ عَلَى فَقْرِی وَ بِحِلْمِکَ
عَلَى جَهْلِی وَ بِقُوَّتِکَ عَلَى ضَعْفِی یَا قَوِیُّ یَا عَزِیزُ اللَّهُمَّ صَلِّ
عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی
مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .
خدایا شکیبایى
شاکرانت، و کردار ترسیدگانت، و باور عبادت کنندگانت را از تو می خواهم، خدایا تو برتر
و بزرگى، و من بنده بینوا و تهیدستم، تو بى نیاز و ستوده اى، و من بنده خوارم، خدایا
بر محمّد و خاندانش درود فرست، و عطاى این خواسته ها را بر من منت بگذار به توانگرى
ات بر تهیدستى ام، و به بردبارى ات بر نادانی ام، به توانت بر ناتوانى ام اى عزیز،
خدایا بر محمّد و خاندانش آن جانشیان پسندیده درود فرست، و مرا از کارهاى دنیا و آخرت
نسبت به چیزیکه بیتابم کرده کفایت کن اى مهربان ترین مهربانان.
مؤلف گوید:
سیّد ابن طاووس هم این دعا را در کتاب «اقبال» نقل کرده، و از نقل او پیداست که این
دعا از جامع ترین دعاهاست، و در تمام اوقات مى توان آن را خواند.
چهارم:
شیخ طوسى فرموده: در هر روز ماه رجب مستحب است این
دعا را بخوانند:
اللَّهُمَّ
یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ وَ الْآلاءِ الْوَازِعَةِ وَ الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ
وَ الْقُدْرَةِ الْجَامِعَةِ وَ النِّعَمِ الْجَسِیمَةِ وَ الْمَوَاهِبِ الْعَظِیمَةِ
وَ الْأَیَادِی الْجَمِیلَةِ وَ الْعَطَایَا الْجَزِیلَةِ یَا مَنْ لا یُنْعَتُ بِتَمْثِیلٍ
وَ لا یُمَثَّلُ بِنَظِیرٍ وَ لا یُغْلَبُ بِظَهِیرٍ یَا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَ أَلْهَمَ
فَأَنْطَقَ وَ ابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَ عَلا فَارْتَفَعَ وَ قَدَّرَ فَأَحْسَنَ وَ صَوَّرَ
فَأَتْقَنَ وَ احْتَجَّ فَأَبْلَغَ وَ أَنْعَمَ فَأَسْبَغَ وَ أَعْطَى فَأَجْزَلَ وَ
مَنَحَ فَأَفْضَلَ یَا مَنْ سَمَا فِی الْعِزِّ فَفَاتَ نَوَاظِرَ [خَوَاطِرَ] الْأَبْصَارِ
وَ دَنَا فِی اللُّطْفِ فَجَازَ هَوَاجِسَ الْأَفْکَارِ یَا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْمُلْکِ
فَلا نِدَّ لَهُ فِی مَلَکُوتِ سُلْطَانِهِ وَ تَفَرَّدَ بِالْآلاءِ وَ الْکِبْرِیَاءِ
فَلا ضِدَّ لَهُ فِی جَبَرُوتِ شَأْنِهِ یَا مَنْ حَارَتْ فِی کِبْرِیَاءِ هَیْبَتِهِ
دَقَائِقُ لَطَائِفِ الْأَوْهَامِ وَ انْحَسَرَتْ دُونَ إِدْرَاکِ عَظَمَتِهِ خَطَائِفُ
أَبْصَارِ الْأَنَامِ یَا مَنْ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ،
خدایا اى
صاحب نعمت هاى فراوان و عطاهاى قسمت شده، و رحمت گسترده، و قدرت فراگیر، و نعمت هاى
برجسته، و موهبت هاى بزرگ، و بخشش هاى زیبا، و عنایات درخور، اى آن که به شباهت با
چیزى وصف نشود، و به مثال و نمونه اى مثلش نزنند، و از سوى هیچ پنجه اى مغلوب نگردد،
اى آن که آفرید و روزى دادو الهام نمود و به سخن آورد، و نوآورى نمود و آغاز کرد، و
برتر شد و بالا رفت، و اندازه داد و نیکو اندازه داد، و شلک داد و استوار نمود و حجّت
آورد و رساند، و نعمت بخشید و فراوان گرداند و بخشید و افزون ساخت، و عطا فرمود و فزونى
بخشید، اى که در عزّت بالا، پس از دیدگاه دیده ها درگذشت، و در لطف نزدیک شد پس از
دغدغه افکار بیرون رفت، اى آن که در فرمانروایى یگانه است پس براى او در عرصه سلطنتش
همتایی نیست، و به نعمت ها و بزرگ منشى تنهاست، پس براى او در عظمت جایگاهش ضدّى نیست،
اى آن که در شکوه هیبتش دقایق و لطایف اندیشه ها سرگردان شده، و در برابر درک عظمتش
دیدگان تیزبین خلایق وامانده است، اى آن که رخساره در برابر جلالتش به خوارى افتاده،
وَ خَضَعَتِ
الرِّقَابُ لِعَظَمَتِهِ وَ وَجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ خِیفَتِهِ أَسْأَلُکَ بِهَذِهِ
الْمِدْحَةِ الَّتِی لا تَنْبَغِی إِلا لَکَ وَ بِمَا وَأَیْتَ بِهِ عَلَى نَفْسِکَ
لِدَاعِیکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ بِمَا ضَمِنْتَ الْإِجَابَةَ فِیهِ عَلَى نَفْسِکَ
لِلدَّاعِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ وَ أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ وَ أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ
یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عَلَى
أَهْلِ بَیْتِهِ وَ اقْسِمْ لِی فِی شَهْرِنَا هَذَا خَیْرَ مَا قَسَمْتَ وَ احْتِمْ
لِی فِی قَضَائِکَ خَیْرَ مَا حَتَمْتَ وَ اخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَةِ فِیمَنْ خَتَمْتَ
وَ أَحْیِنِی مَا أَحْیَیْتَنِی مَوْفُورا وَ أَمِتْنِی مَسْرُورا وَ مَغْفُورا وَ
تَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِی مِنْ مُسَاءَلَةِ الْبَرْزَخِ وَ ادْرَأْ عَنِّی مُنْکَرا
وَ نَکِیرا وَ أَرِ عَیْنِی مُبَشِّرا وَ بَشِیرا وَ اجْعَلْ لِی إِلَى رِضْوَانِکَ
وَ جِنَانِکَ [جَنَّاتِکَ ] مَصِیرا وَ عَیْشا قَرِیرا وَ مُلْکا کَبِیرا وَ صَلِّ
عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ کَثِیرا.
و گردن ها
در برابر بزرگى اش فروتن گشته، و دل ها از ترسش هراسان شده است، از تو می خواهم به
حق این ستایش که جز براى تو شایسته نیست، و به آن وعده اى که براى خوانندگانت از مؤمنین،
خود را به آن پاى بند کرده اى و به آنچه اجابت آن را براى دعاکنندگان بر خودت ضمانت
نموده اى، اى شنواترین شنوایان، اى بیناترین بینایان، اى چابک ترین حسابرسان، اى صاحب
نیروى استوار، بر محمّد خاتم پیامبران و بر اهل بیتش درود فرست، و در این ماه بهترین
چیزى را که قسمت کرده اى نصیب من کن، و بهترین چیزى که در قضاى خود حتم نموده اى بر
من حتم کن، و آن را براى من به خوشبختى ختم کن، در زمره آنان که کارشان را به خوشبختى
ختم نمودى، و تا زنده ام زندگى همراه با عنایاتى فراوان روزى ام کن، و بمیران خوشحال
و آمرزیده، و از پرسش و پاسخ برزخ رهایى ام بخش، و نکیر و منکر دو فرشته مأمور بر سؤال
مردگان را از من دور کن و مبشر و بشیر را که مژده دهندگان سعادتند به من بنمایان، و
برایم به جانب خشنودى و بهشت راه همواری قرار ده و زندگى خوش و فرمانروایى بزرگى برایم
مقرّر فرما، و بر محمّد و خاندانش درود بسیار فرست.
مؤلف گوید:
این دعا دعایى است که در مسجد صعصعه هم خوانده مى شود.
پنجم:
شیخ روایت کرده که از ناحیه مقدّسه به دست شیخ کبیر
ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعید رضى اللّه عنه این توقیع شریف [یعنى دست نویس شریف]
بیرون آمد که هر روز از روزهاى رجب بخوان:
بِسْمِ
اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى اش
همیشگى است
اللَّهُمَّ
إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَانِی جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ أَمْرِکَ الْمَأْمُونُونَ
عَلَى سِرِّکَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِأَمْرِکَ الْوَاصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ الْمُعْلِنُونَ
لِعَظَمَتِکَ أَسْأَلُکَ بِمَا نَطَقَ فِیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعَادِنَ
لِکَلِمَاتِکَ وَ أَرْکَانا لِتَوْحِیدِکَ وَ آیَاتِکَ وَ مَقَامَاتِکَ الَّتِی لا
تَعْطِیلَ لَهَا فِی کُلِّ مَکَانٍ یَعْرِفُکَ بِهَا مَنْ عَرَفَکَ لا فَرْقَ بَیْنَکَ
وَ بَیْنَهَا إِلا أَنَّهُمْ عِبَادُکَ وَ خَلْقُکَ فَتْقُهَا وَ رَتْقُهَا بِیَدِکَ
بَدْؤُهَا مِنْکَ وَ عَوْدُهَا إِلَیْکَ أَعْضَادٌ وَ أَشْهَادٌ وَ مُنَاةٌ وَ أَذْوَادٌ
وَ حَفَظَةٌ وَ رُوَّادٌ فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَکَ وَ أَرْضَکَ حَتَّى ظَهَرَ أَنْ
لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ فَبِذَلِکَ أَسْأَلُکَ وَ بِمَوَاقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ
وَ بِمَقَامَاتِکَ وَ عَلامَاتِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ
تَزِیدَنِی إِیمَانا وَ تَثْبِیتا یَا بَاطِنا فِی ظُهُورِهِ وَ ظَاهِرا فِی بُطُونِهِ
وَ مَکْنُونِهِ یَا مُفَرِّقا بَیْنَ النُّورِ وَ الدَّیْجُورِ یَا مَوْصُوفا بِغَیْرِ
کُنْهٍ وَ مَعْرُوفا بِغَیْرِ شِبْهٍ حَادَّ کُلِّ مَحْدُودٍ وَ شَاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ
وَ مُوجِدَ کُلِّ مَوْجُودٍ وَ مُحْصِیَ کُلِّ مَعْدُودٍ وَ فَاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ،
خدای ا از
تو درخواست می کنم، به حق معانى تمام دعاهایى که متولیان امرت تو را به آن مى خوانند،
آنان که امین راز تو هستند، و به امر تو شادند، و بیان کنندگان نیرویت و آشکارکنندگان
بزرگی ات میباشند، از تو مى خواهم به حق آنچه از مشیتت درباره ایشان گفته شد، پس آنان
را قرار دادى معادن کلماتت و پایه هاى توحیدت، و آیات و مقاماتت که تعطیلى براى آنها
در جایى نیست، تو را با آنها شناسد هرکه بشناسدت، بین تو و آنها تفاوتى نیست جز اینک
ایشان بندگان و آفریده تواند که باز و بسته شدن کارشان به دست توست، آغازشان از تو
و انجامشان به جانب توست، آنان بازوان و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و
بازرسان اند، آسمان و زمینت را با حقیقت آنان انباشتى تا آشکار شد که معبودى جز تو
نیست، پس به حق همه این ها و به جایگاه هاى عزّت ا زرحمتت و به مقامات و نشانه هاى
از تو مى خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستى، و بر ایمان و پایداریم بیفزایى،
این هان در عین ظهور، اى ظاهر در عین نهان، و مستورى، اى جداکننده بین روشنایى و تاریکى،
اى وصف شده بدون اینکه ژرفاى وجودش درک شود و اى شناخته شده بدون تشبیه، مرزبند هر
محدود، گواه هر گواهى پذیر، هستى بخش هرچه هست، و شماره کننده هر شماره و گم کننده
هر گم شده،
لَیْسَ
دُونَکَ مِنْ مَعْبُودٍ أَهْلَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْجُودِ یَا مَنْ لا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ
وَ لا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ یَا مُحْتَجِبا عَنْ کُلِّ عَیْنٍ یَا دَیْمُومُ یَا قَیُّومُ
وَ عَالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَلَى عِبَادِکَ الْمُنْتَجَبِینَ
وَ بَشَرِکَ الْمُحْتَجِبِینَ وَ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ الْبُهْمِ الصَّافِّینَ
الْحَافِّینَ وَ بَارِکْ لَنَا فِی شَهْرِنَا هَذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرَّمِ وَ مَا
بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ وَ أَسْبِغْ عَلَیْنَا فِیهِ النِّعَمَ وَ أَجْزِلْ
لَنَا فِیهِ الْقِسَمَ وَ أَبْرِرْ لَنَا فِیهِ الْقَسَمَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ
الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَى النَّهَارِ فَأَضَاءَ وَ عَلَى اللَّیْلِ
فَأَظْلَمَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَ مَا لا نَعْلَمُ وَ اعْصِمْنَا
مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ الْعِصَمِ وَ اکْفِنَا کَوَافِیَ قَدَرِکَ وَ امْنُنْ عَلَیْنَا
بِحُسْنِ نَظَرِکَ وَ لا تَکِلْنَا إِلَى غَیْرِکَ وَ لا تَمْنَعْنَا مِنْ خَیْرِکَ
وَ بَارِکْ لَنَا فِیمَا کَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمَارِنَا وَ أَصْلِحْ لَنَا خَبِیئَةَ
أَسْرَارِنَا وَ أَعْطِنَا مِنْکَ الْأَمَانَ وَ اسْتَعْمِلْنَا بِحُسْنِ الْإِیمَانِ
وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ الصِّیَامِ وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَیَّامِ وَ الْأَعْوَامِ
یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ . معبودى غیر تو نیست، اهل بزرگ منشى و جودى،
اى که چگونگى نپذیرى و به جایى درنگنجى، اى پوشیده از هر دیده، اى جاودان، اى به خود
پاینده و دانای هر دانسته، بر محمّد و خاندانش درود فرست، و بر بندگان برگزیده ات،
و انسان هاى در پرده ات، و فرشتگان مقربّت، و شجاعان صف کشیده گرداگرد عرشت، و مبارک
گردان بر ما در این ماهمان ماه بزرگ و ماه مکرّم، و آنچه پس از این است از ماههاى محترم،
در این ماه نعمتعایت را بر ما فراوان کن، و نصیب هاى ما را سرشار فرما، و سوگندهایمان
را به انجام برسان، به حق اسم بزرگ تر و بزرگ تر، و عظیم تر و گرامى ترت که چون بر
روز نهادى روشن شد و چون بر شب گذاردى تاریک گشت، و از گناهانمان بیامرز آنچه را تو
میدانى و آنچه را ما نمی دانیم، و ما را از گناهان حفظ کن به بهترین نگاه دارى، و ما
را از حوادثى که مقدّر نموده اى کفایت فرما، و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار، و به
غیر خودت وامگذار، و ما را از خیرت منع مکن، و به عمرهایمان به اندازه اى که مقدّر
فرموده اى برکت ده، و رازهای پنهان ما را سامان ده، و از جانب خود به ما امان بده،
و ما را با حسن ایمان به کار گمار، و به ماه رمضان و روزها و سالهاى پس از آن برسانِ
مان، اى داراى جلالت و بزرگوارى.
ششم:
شیخ روایت
نموده که: از ناحیه مقدّسه به دست شیخ ابو القاسم رحمه الله این دعا در ایّام رجب صادر
شده:
اللَّهُمَّ
إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی
وَ ابْنِهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ أَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَیْکَ
خَیْرَ الْقُرَبِ یَا مَنْ إِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ وَ فِیمَا لَدَیْهِ رُغِبَ
أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ وَ أَوْثَقَتْهُ
عُیُوبُهُ فَطَالَ عَلَى الْخَطَایَا دُءُوبُهُ وَ مِنَ الرَّزَایَا خُطُوبُهُ یَسْأَلُکَ
التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ وَ النُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ وَ مِنَ النَّارِ
فَکَاکَ رَقَبَتِهِ وَ الْعَفْوَ عَمَّا فِی رِبْقَتِهِ فَأَنْتَ مَوْلایَ أَعْظَمُ
أَمَلِهِ وَ ثِقَتِهِ [ثِقَتُ هُ ] اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ بِمَسَائِلِکَ الشَّرِیفَةِ
وَ وَسَائِلِکَ الْمُنِیفَةِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِی فِی هَذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْکَ
وَاسِعَةٍ وَ نِعْمَةٍ وَازِعَةٍ وَ نَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَهَا قَانِعَةٍ إِلَى نُزُولِ
الْحَافِرَةِ وَ مَحَلِّ الْآخِرَةِ وَ مَا هِیَ إِلَیْهِ صَائِرَةٌ خدایا! از تو درخواست میکنم به حقّ دو مولود ماه
رجب، محمّد بن على دوّم (امام جواد ع) ، و فرزندش على بن محمّد برگزیده (امام هادى
ع) و به وسیله آن دو امام به جانب تو تقرّب میجویم به بهترین تقرّب، اى آن که نیکى
تنها از سوى او خواسته شده، و تنها در آنچه نزد اوست رغبت شده است، از تو میخواهم خواهش
جرم پیشه معصیت کارى که گناهانش او را هلاک نموده، و عیوبش او را به اسارت کشیده، پس
عادتش بر گناه طولانى شد، و امورش با بلاهاى سخت به هم آمیخت، از تو میخواهد: توبه
و خوبى بازگشت، کنده شدن از گناه، رهایى جانش از آتش، گذشت از آنچه بر گردن اوست، زیرا
مولاى من تو بزرگ ترین آرزو و امید او هستى. خدایا! از تو میخواهم به حق مسائل شریفت، و
وسایل والایت، که مرا در این ماه به رحمت گسترده است، و نعمت تقسیم شده ات فروگیرى،
و نفسى به من عنایت کنى که به آنچه روزى اش نموده اى قناعت ورزد تا گاهى که به گور
درآید و به آخرت رسد، و به آنچه عاقبت اوست بازگردد.
7) سایر اعمال مشترک این ماه
الاول :
سیّد
ابن طاووس در کتاب «اقبال» از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله براى خواندن سوره
«قل هو
اللّه احد»
در ماه
رجب ده هزار مرتبه، یا هزار مرتبه، یا صد مرتبه فضیلت بسیار نقل کرده، و نیز روایت
کرده:
هرکه در
روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره توحید را بخواند، در قیامت برایش نورى پدید می آید
که او را به بهشت راهنمایى کند.
دوم
سیّد
روایت کرده: هرکه در ماه
رجب یک روز روزه بدارد، و چهار رکعت نماز بگذارد و به این ترتیب که در رکعت اوّل صد
مرتبه «آیة الکرسى» بخواند و در رکعت دوّم دویست مرتبه سوره توحید، نمی میرد تا مقامش
را خود در بهشت ببیند، یا دیگرى براى او ببیند.
سوم:
و نیز سیّد از پیامبر روایت کرده: هرکه در روز جمعه ماه رجب بین نماز ظهر و
عصر چهار رکعت نماز بخواند به این صورت که در هر رکعت یکبار سوره «حمد» و هفت بار
«آیة الکرسى» و پنج مرتبه «سوره توحید» سپس ده بار بگوید:
أَسْتَغْفِرُ
اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ آمرزش می خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست و از او درخواست توبه دارم.
حق تعالى
براى او از روزى که این نماز را خوانده تا روزى که از دنیا برود براى هر روز هزار کار
نیک بنویسد، و در عوض هر آیه اى که خو انده است شهرى در بهشت از یاقوت سرخ، و به جاى
هر حرف قصرى در بهشت از گوهر سپید عطا کند، و براى او زنان زیبا روى بهشتى را به همسرى
او درآورد و از او خشنود گردد بی آنکه برایش خشمى به دنبال داشته باشد، و در زمره عبادت
کنندگان به شمار آید، و سرانجام او را به سعادت و آمرزش پایان دهد . تا آخر حدیث.
چهارم نمازی برای این ماه :
در تمام ماه رجب شصت رکعت نماز بخواند در هر شب دو
رکعت به این ترتیب که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه
قل یا
ایّها الکافرون»
و یک مرتبه
سوره توحید بخواند، و چون سلام دهد دستها را بلند کرده و بگوید:
لا إِلَهَ
إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ
یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ
قَدِیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ
الْعَظِیمِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ آلِهِ. معبودى جز خدا نیست، یگانه و بی شریک است، فرمانروایى و سپاس مخصوص اوست
زنده میکند و می میراند و او زنده اى است که هرگز نمی میرد، خیز تنها به دست اوست،
و او بر هر کارى توانا است، و بازگشت همه به سوى اوست، و جنبش و نیرویى نیست جز به
عنایت او، خداى برتر و بزرگ، خدایا! بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست.
سپس دستها
را به صورت خویش بمالد، از پیامبر روایت شده، هرکه این عمل را بجا آورد، خدا دعایش
اجابت کند، و پاداش شصت حج و شصت عمره را به او عطا فرماید.
پنجم:
از پیامبر
صلى اللّه علیه و آله روایت شده:
هرکه در
یک شب از ماه رجب، در دو رکعت نماز صد مرتبه سوره توحید بخواند مانند کسی است که ر
راه خدا صد سال روزه گرفته و حق تعالى براى این عمل صد قصر در بهشت به او مرحمت فرماید،
هر قصرى در جوار پیامبرى از پیامبران علیهم السّلام.
ششم :
و نیز
از آن حضرت روایت شده: هرکه
در یک شب از شبهاى رجب ده رکعت نماز بجاى آورد به این ترتیب که در هر رکعت سوره «حمد»
و یک بار
«قل یا ایّها
الکافرون»
و سه بار
سوره توحید را بخواند حق تعالى هر گناهى که پیش از آن مرتکب شده بیامرزد. تا آخر حدیث.
هفتم :
علاّمه
مجلسى در کتاب «زاد المعاد» فرموده: از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده:
حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله فرمود: هرکه در هر شب و هر روز ماههاى رجب، شعبان و رمضان، هر یک از «حمد» و
«ایة الکرسى» و
«قل یا ایّها
الکافرون»
و
قل هو اللّه
احد»
و
قل اعوذ
بربّ الفلق»
و
«قل اعوذ بربّ
النّاس»
را سه مرتبه
قرائت کند و سه مرتبه بگوید:
سُبْحَانَ
اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لا
حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
منزّه است
خدا و سپاس خداى را و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگ تر از هرچیز است و جنبش و نیرویى
جز به خدا نیست، خداى برتر و بزرگ
و سه مرتبه
بگوید:
اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود
فرست بر محمّد و خاندانش
و سه مرتبه:
اللَّهُمَّ
اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
بار خدایا
مردان و زنان مؤمن را ببخش و بیامرز
و چهار صد
مرتبه :
أَسْتَغْفِرُ
اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
از خدا آمرزش
می جویم و به سوى او میپویم
خداى تعالى
گناهانش را بیامرزد، هرچند به عدد قطره هاى باران و برگ درختان و کف روى آب دریاها
باشد، تا آخر حدیث.
هشتم:
و نیز علاّمه
مجلسى فرموده که در هر شب از شبهاى این ماه هزار مرتبه گفتن «لا اله الاّ اللّه» (معبودى
جز خدا نیست) وارد شده.
