درس بیست و ششم اخلاق ، اهل علم

درس بیست و ششم:

اهل علم

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «و تلک الامثال نضربها لنّاس و ما یعقلها إلّا العالمون»؛ ما در قرآن مثال‌ها از برای مردمان بیان می‌فرماییم و نمی‌فهمند آنها را مگر اهل علم و دیگر می‌فرماید: «و من یؤت الحکمة فقد اوتی خیراَ کثیراَ»؛ یعنی هر که عطا کرده باشد به او علم و دانشمندی، به تحقیق که خیر بسیار به او عطا شده است.

از حضرت رسول اکرم(ص) مروی است که فرمودند: «علما ورثه انبیا هستند» و در حدیث دیگر است که فرمودند: خداوندا! رحمت کن خلفای مرا. بعضی عرض کردند: یا رسول الله! کیستند خلفای تو؟ فرمودند: کسانی که بعد از من بیایند و احادیث و آداب مرا روایت کنند و به مردم برسانند.

از حضرت امام محمد باقر (ع) مروی است که فرمودند: «عالمی که به علم خود عمل کند بهتر است از هفتاد هزار عابد» و از حضرت امام جعفر صادق(ع) مروی است که فرمودند: اگر مردم فضیلت شناخت خدا را بدانند چشم نخواهند انداخت به متاع دنیا و نعمت‌های آن و دنیا در پیش ایشان کمتر خواهد بود از آنچه بر آن راه می‌روند که خاک باشد و متنعّم و متلذّذ خواهند شد. به درستی که معرفت خدا انیس است از هر وحشتی و رفیق است در هر تنهایی و نور هر ظلمتی و قوت هر ضعفی و شفای هر دردی.