متن منبر روز بیست و هشتم ماه رمضان با موضوع نزدیکترین وسیله و روضه حضرت علی اکبر

روز بیست و هشتم –  نزدیکترین وسیله

«سی نغمه از رمضان» 

فیش سخنرانی کوتاه -  شرح دعای روزهای رمضان المبارک

متن دعا

اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَکْرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیْکَ مِنْ بَیْنِ الْوَسَائِلِ یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ

ترجمه 

خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامی درا در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل و نزدیک گردان در آن وسیله ام به سویت از میان وسیله ها ای آنکه التماس و اصرار اصرار کنندگان او را مشغول نکند.

  شروع با سوال

تا به حال به این روایت فکر کردید که می فرماید نِیَّةُ الْمُؤْمِنِ خَیْرٌ مِنْ عَمَلِهِ  ( وسائل‏الشیعة / ج 1 /ص 54 ) . یعنی چی ؟ مگه میشه روزه گرفتنی که خیلی سختی و ضعف و گرسنگی و خستگی بدنبال داره ، با این همه مشقت اونوقت نیت روزه گرفتن از خود روزه گرفتن بهتر باشه ؟ اتفاقا یک شخص راوی نقل میکنه که :به امام صادق علیه السلام گفتم از شما شنیدم  فرمودید که نیت مومن بهتر است از عملش چگونه این طور است حضرت فرمودند زیرا عمل چه بسا آلوده به ریا می شود و حال آنکه نیت خالص برای خداست بنابراین خداوند به نیت ثوابی می دهد که به عمل نمی دهد و فرمودند بنده روز نیت می کند تا نماز شب بخواند ولی خواب می افتد خداوند برایش نماز شب می نویسد و نفسش را تسبیح و خوابش را صدقه قرار می دهد.

مقدمه

بنابراین نزدیکترین وسیله به خداوند متعال که در دعای امروز از خدا میخواهیم ؛ وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیْکَ مِنْ بَیْنِ الْوَسَائِلِ  همان نیت خالص و صادقانه است .امام علیه السلام می فرماید : أخلص تنل . راه وصول به درگاه الهی اخلاص است .چنانچه در حدیثى از امام صادق علیه السلام مى‏خوانیم:

ان العبد المؤمن الفقیر لیقول یا رب ارزقنى حتى افعل کذا و کذا من البر و وجوه الخیر، فاذا علم اللَّه عز و جل ذلک منه بصدق نیته کتب اللَّه له من الاجر مثل ما یکتب له لو عمله، ان اللَّه واسع کریم:  بنده مؤمن فقیر گاهى مى‏گوید:  خداوندا! به من روزى ده تا چنین و چنان از کارهاى خیر و نیک انجام دهم، هر گاه خداوند صدق نیت از او بداند همان پاداشى را براى او مى‏نویسد که اگر توانایى داشت انجام مى‏داد، چرا که خداوند داراى رحمت واسعه و کریم است

اقناع اندیشه با تمثیل

لذا نیت یک کار ازخود کارهم مهمتره و بایدبیشتر مورد توجه ما قرار بگیره ، چون ممکنه کار به سرانجام نرسه، اما نیت ما قطعا با همان اراده قلبی حاصل شده و طبق همان هم حسابرسی میشود. امام رضا علیه السلام فرمودند فردای قیامت بنده را  نزد پروردگار می آورند و بعد از حساب رسی  عملش بر او عرضه می شود او نگاهی به نامه عملش می کند اول چشمش به گناهانش می افتد رنگش عوض شده و استخوان هایش می لرزد  و درون خود نالان است سپس خوبی هایش را می بیند چمش روشن شده و شادان می شود سپس نگاه می کند به آنچه که خدا  از ثواب شامل حال او کرده برای همین به شادیش افزوده می شود سپس خداوند به ملائکه می فرماید نامه ایی از اعمالی که او نمی داند و خبر ندارد را بیاورید و آن را می خوانند بندگان می گویند به عزتت  قسم که تو می دانی هیچ کدام از این عمل ها را ما انجام ندادیم خداوند می فرماید راست می گوید ولی شما نیت کردید ما برای شما نوشتیم سپس برای این شما را ثواب می دهیم  (تفسیر نمونه، ج‏22، ص: 6)

ببینید چه قدر این نیت مهم و کارساز است . حتی اعمال ما هم در گروی همین نیات است که قبول میشه یا رد میشه .قبلًا رزمندگان با تیر و کمان کار مى کردند و به اندازه اى که قدرت داشتند کمان را بکشند تیر را پرتاب مى کردند. هرچه بیشتر مى توانستند کمان را بکشند این تیر دورتر مى رفت و مؤثرتر بود. «عمل» مثل تیر است و «نیّت» مثل کمان. کشیده شدن این کمان، با قدرت اخلاص است. اگر این کمان را کم بکشید تیر هم کم مى رود و اگر زور شما کم بود و کمان کم کشیده شد، تیر جلوى پاى شما به زمین مى خورد. عمل انسان هم همینطور است، اگر مى خواهى آن را رَد کنى تا برود و به خدا برسد و خدا آن را قبول کند باید ببینى چه کششى به آن دادى. «عمل» را در کمان «نیت» مى گذاریم و آن را رها مى کنیم. کمان نیت را با زور اخلاص و سوز و عشق مى توانیم بکشیم و هر چه زور آن عشق بیشتر باشد کمان را مى توانیم بیشتر بکشیم و تیر دورتر مى رود، تا به آنجا مى رسد که دیگر بر نمى گردد. هر جا شروع کار انسان «لله» بود، این نیت زور دارد و عمل را رها که مى کند مى رود تا به دست خدا مى رسد. پس آنگاه که عملى از انسان سر مى زند باید دید در حال سرزدن عمل، انسان چه حالى و چه وضعى دارد؟ اگر این عمل از روى سوز از انسان سر بزند و سوز شدید باشد، و قدرت پرش آن هم بیشتر باشد، این عمل قرب پیدا مى کند تا به جایى که باید برسد مى رسد. براى اینکه این عمل لله بشود باید از دنیا بالاتر برود یعنى از این سماء دنیا عبور کند چون اگر نتوانست از آسمان دنیا عبور کند دوباره بر مى گردد. هواپیما را دیده اید که از روى زمین اوج مى گیرد اما کجا باید برگردد؟ دوباره به زمین بر مى گردد. سفینه هاى فضایى هم همینطور. اما موشک از جاذبه ى زمین خارج مى شود و اوج مى گیرد و مى تواند برود. نیت انسانها گاهى در جاذبه خود انسان گیر مى کند، یعنى همانطور که زمین جاذبه دارد، «نیت» هم جاذبه دارد. همانطور که یک سرعت شدید لازم است تا یک شى‏ءِ را از جاذبه زمین خارج بکند و فشار قوى مى خواهد تا قوى تر از جاذبه باشد. و بتواند این را از زمین خارج بکند عمل انسان هم چنین است. مى دانید که قبلًا هیچ جسمى نمى توانست از جاذبه ى زمین بیرون برود و از جوّ بگذرد هر چه هم بالا مى رفت دوباره به زمین بر مى گشت. اعمالى که انسان انجام مى دهد، از پیش خود پرتابش مى کند، اما جاذبه ى خودش دوباره آن را به طرف او بر مى گرداند باید این فشار به جایى برسد و نیرو آنقدر باشد که بتواند آن را از جاذبه خود خارج کند. بسیارى از چیزها که انسان پرتاب مى کند از جوّ خودش نمى گذرد و با اینکه فکر مى کند پرتاب کرده و رسده است، بعد که آنها را به او نشان مى دهند، مى بیند که خیلى از آنها برگشته است. انسان هنوز آشنا نیست که جاذبه خودش چقدر است تا بداند که اگر بخواهد عمل، از جاذبه خودش خارج بشود چقدر مشکل است. شما این جاذبه خودتان را فرض کنید آسمان دنیا است که از دنیا شروع مى شود و به خود نیاز بر مى گردد، نتیجه اى ندارد، اما اثرش این است که انسان تیرانداز خوبى مى شود، یک وقتى هم مى بینید که آخرش از این جاذبه خارج مى شود اگر به آسمان اول هم برسد، باز خوب است و این هنر را داشته که از جاذبه خود خارج بشود خدایى شده اما در مرتبه ى پایین. این خوب است ولى باید عمل به آسمان دوم و سوم و هفتم و ... برسد. اینها درجات عمل و مربوط به نیت اوست که بتواند تا چه اندازه اى از خودش رها شود، مربوط به آن سوزى است که پیدا مى کند. موشکى که از زمین پرتاب مى شود سوختى در آن بکار مى رود تا فشارى ایجاد کند که از قدرت جاذبه بیشتر باشد و آن را از جوّ و جاذبه خارج مى کند، بعد که از جاذبه خارج شد، روى یک نیرویى همینطورى حرکت مى کند و مى رود.   مثل ها و پندها / آیت الله حائری شیرازی.

پرورش احساس با شعر و داستان

ای یک دله صد دله دل یک دله کن ........ صراف وجود باش وخود را چله کن

یک صبح به اخلاص بیا بردر ما ........ گر کام تو بر نیامد آنگه گله کن

آیة الله العظمی بروجردی که مرجعیت مطلق زمان خویش بودند و خدمات زیادی به جامعه اسلامی ارایه دادند. در اواخر عمر که در بستر افتاده بودند. گروهی از ارادتمندان به عیادت ایشان شتافتند. آقا که بسیار اندوهگین بودند سر بلند کردنند و فرمودند: (خلاصه عمر ما گذشت ما رفتیم و نتوانستیم چیزی برای خود از پیش بفرستیم و عمل با ارزشی انجام دهیم.) 

یکی از حاضران گفت:(آقا شما دیگر چرا؟ بحمدالله این همه آثار نیک ازخود بر جای نهاده‌اید شاگردان پرهیزگار تربیت کرده‌اید؟ مسجدها و کتابخانه‌ها ساخته‌اید. ما باید چنین سخن بر زبان برانیم. )

آقا فرمودند:  خلص العمل فان الناقد بصیر.  عمل را خالص کن که حسابرس بینای بیناست.

رفتار سازی

رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) میفرماید : مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الشَّهَادَةَ بِصِدْقٍ بَلَّغَهُ اللَّهُ مَنَازِلَ الشُّهَدَاءِ وَ إِنْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ

کسی که  صادقانه تقاضای شهادت داشته باشد خداوند او را به منزل شهدا  می رساند هر چند در بستر از دنیا رود. بحارالأنوار /ج 67 /ص  201)

لذا اگر پول و امکانات ندارید ولی از اعماق دل آرزوی خوبی ها را داشته باشید و با نیت خوبی ها بر درجات خود بیفزائید. آرزوی کمک به ایتام ، آرزوی نماز شب ، آرزوی هدایت دیگران و ... البته بدانید که گاهی بعد از این آرزو ها خداوند فرصتی مهیا می کند تا امتحان شوید تا نیت های صادق معلوم شود.هرچند خود خداوند امتحان نگرفته هم از درون قلب همه بندگانش مطلع است کما اینکه در قرآن خداوند متعال وقتی از بیعت رضوان (صلح حدیبیه) سخن میگوید، می فرماید: لَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ المُؤْمِنِینَ إِذْ یُبایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّکِینَةَ عَلَیْهِمْ وَ أَثابَهُمْ فَتْحاً قَرِیباً  (18 ـ فتح )خدا از مؤمنان آن هنگام که در زیر درخت با تو بیعت کردند، خشنود گشت و دانست که در دلشان چه مى‏گذرد. پس آرامش بر آنها نازل کرد و به فتحى نزدیک پاداششان داد . یعنی علت نزول آرامش و پیروزی نزدیک را صدق نیت آنها معرفی میکند، و حال آنکه آنها جنگی انجام ندادند و کاری نکردند که صدق نیتشان را اثبات کند. اما خدا  از دلشان خبر داشت؛ فَعَلِمَ ما فِی قُلُوبِهِمْ.

بنابراین شرط اصلی استفاده از این نزدیکترین وسیله برای وصول الی الله ، همانطور که در روایت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمده ، صدق و خلوص نیت و الا کارساز نخواهد بود و رسیدن به این صدق و خلوص خیلی توجه و دقت و مراقبه می خواهد. 

آیه الله آقای راستی کاشانی فرمودند: مرحوم آیه الله آقای مدنی شهید درمسجد مرحوم آقای حاج سیدعبدالهادی منبر می رفتند وخیلی مورداستقبال طلاب نجف قرارگرفتند وقتی با مرحوم مدنی خدمت مرحوم آقای حاج سید عبدالهادی شیرازی رسیدیم ایشان از آقای مدنی به خاطرآنکه درمسجدشان منبر می رفتند تشکر فرمودند آقای مدنی ازایشان دعای اخلاص خواستند ایشان فرمودند اخلاص دارید ولی اخلاص مانند ماهی است به این زودی به دست نمی آید وقتی هم که بدست آمد لیز است واز دست می رود و ادامه نمی یابد کوچیکی یا بزرگی کار مهم نیست،مهم اینه که تو هرکاری خوب دقت کنیم تا شروع کارمان صادقانه باشد و ادامه آن نیز مخلصانه.در این صورته که به خدا نزدیک میشیم.

روضه کوتاه

به قربانی هم به این خاطر قربانی میگویند که مایه قرب و نزدیکی انسان به خدامیشه .ابراهیم نبی ع  قصد داشت با قربانی کردن فرزندش نیت صادقش رو ثابت کنه . اما خدا با فرستادن گوسفندی ، کشتن آن را به جای فرزندش بعنوان قربانی پذیرفت . شاید به این خاطر که فقط یک نفره که لیاقت داره اسماعیلش رو به مسلخ عشق ببره . اون هم  ابی عبدالله علیه السلام هست، اون لحظاتی که خودش رو بالای سر علی اکبرش رسوند .....